Abel Tasman National Park

Un coeur qui bat, un nez qui flaire, une décision qui tombe... c'est Tom Hermanski. Samen met de Fransman Nicolas (afkomstig uit een stadje vlakbij Montpellier) is Hermanski de goudgele stranden van het Abel Tasman National Park gaan verkennen.

Bovenstaande foto is geen oversizede pannekoek maar een strookje strand omgeven door azuurblauw water ... Abel Tasman heeft zeker de meest fotogenieke stranden in NZ, een plaats waar je strandhanddoek zich thuisvoelt.
Nicolas, de joviale Fransman, zijn manier van reizen is werken tot hij 1000 dollar bijeen gespaard heeft om vervolgens die 1000 dollar in 1 week weg te toveren in 1 of andere exotische bestemming (Fiji) of activiteit (Gletsjer walken met helikopter)...

Motueka

Een jeugdhotel is de wereldbol in een notendop. De ene dag ligt Miss Colombia op je kamer, de andere Miss Japan en zowaar eens in de twee maanden een Belgische kamergenoot.

De Belg in kwestie, was Wim, regent wiskunde uit Zonhoven ... liefhebber van het speciaal bier La Chouffe (verkrijgbaar in Motueka) en Fijiaanse rijstschotels ;-). Wim is een 'subtiele' poolbiljarter (toegepaste caféwiskunde) en een iets minder subtiele Haka performer ;-). Wims versie van de Maorische krijgsdans is legendarisch te noemen en te bekijken op zijn site onder de rubriek uitdagingen. (www.freewebs.com/whereiswimpie)


Van de Belgische Maori krijger over naar Lee uit Engeland. Lee komt al 5 jaar op rij naar Motueka. Acht maanden per jaar werkt hij nonstop in Engeland om dan een viertal maanden in de Happy Apple in Motueka te verblijven. Lee is licht excentriek te noemen, zijn favouriete hobby is zonne-eclipsen gaan bekijken. De wereldburgers die hij ontmoet in het Happy Apple jeugdhotel gaat hij daarna bezoeken, zo was hij dit jaar 1 maand in Japan op bezoek bij zijn Japanse vrienden voor een portie sushi (Moshi Moshi).

Tijdens het verorberen van een zelfgekookte Fijiaanse-rijstschotel, raakte Hermanski in gesprek met Jesus. Deze bijzondere symphatieke brandweerman uit Sevilla vertelde Hermanski over zijn avonturen in Azië en zijn job in het zonnige Sevilla. Gemiddeld moest hij drie maal per dag uitrukken om een brandje te gaan blussen, het Sevilliaanse brandweercorps heeft trouwens speciale "geperforeerde" brandweerwagens om in de smalle historische straatjes te geraken. Als rechtgeaarde Spanjaard at Jesus zijn dagschotel pas om 11 uur 's avonds op ...

Twee vrolijke Zweden op wereldreis vertelden Hermanski dat ze in het Noorse Oslo leefden en werkten. Bijzonder veel jonge Zweden blijken dat te doen. "Everybody should go and work in Oslo, cause you can earn heaps of money over there". De taal is geen probleem voor de Zweuden want Noors is blijkbaar een soort van Zweeds dialect. (of omgekeerd)

Als afsluiter Brock Munson (http://www.brockmunson.com/) uit Maui, Hawaii. Brock bleek Steve te kennen. En wie is Steve ? Steve is een voormalig goudzoeker uit Montezuma, Colorado, USA. Hermanski had Steve een paar weken eerder ontmoet in een jeugdhotel in Haast. Steve uit Colorado had Hermanski uitgenodigd om als hij ooit in Montezuma passeerde (een dorpje van 70 zielen, 3000 m hoog in de Rocky Mountains), dat hij dan kon aankloppen op de deur van "the Blue House" voor een slaapplaats.

Het toeval wil dat Brock uit Maui nog als skileraar gewerkt had in Montezuma, Colorado en hij herinnerde zich het blauwe huis. Nu kent u "The blue house in Montezuma, Colorado" ook ... doe Steve de groeten als u er passeert ... ;-)

Happy Apple

Net als de appel valt Hermanski niet ver van de boom ... twee maal heeft hij de wet van de zwaartekracht aan den lijve ondervonden door vakkundig van de ladder te totteren. Gelukkig zonder veel erg, als ex-doelman weet hij hoe te vallen ;-) . Vier weken appels plukken in Motueka aan de rand van het aantrekkelijke Abel Tasman National Park, in een internationaal gezelschap met plukkers uit Spanje, Tsjechië, Canada, Duitsland en Israël, was een verrijkende ervaring. ;-)
Appels plukken is serieus arbeiten ... maar gelukkig kreeg Hermanski assistentie van de weergoden die voor vier weken stralend zonnig weer zorgden. Naast het weer was er ook de dagelijkse degustatie van enkele appelsoorten.

Van alle soorten kreeg Jazz en Red Fiji Hermanski's voorkeur ... en zoals alle appelplukkers weten, komen de sappigste appels recht van de boom. Tien keer lekkerder dan de supermarktversie !

Milford Sound

Foto van de machtige Mitre Peak in Milford Sound die 1692 meter boven het oceaanwater uitrijst.

Milford Sound is zeker één van de hoogtepunten van het Zuidereiland. De plek heeft net als een Hollywood diva een ongelooflijk charisma ... De natuurpracht is zo overweldigend dat je er stil van wordt.

Zeker als je dit alles vanuit een zeekajak kan gadeslaan omringd door dolfijnen. De 'twilight kayak tour' ging van start in de late namiddag en bracht Hermanski naar bovenstaande 165 meter hoge waterval waar je op een verfrissende waterdouche wordt getraktreerd.

Onderweg, al kajakend op het deinende zeewater kwam er een groep bottlenose dolfijnen (look-likes-flipper) ons vergezellen. Twintig minuten zwommen deze gracieuse dieren zij aan zij met de kajaks - onbeschrijfelijk en intens - de magie van Nieuw-Zeeland !

Akaroa

Kaikoura

Kaikoura heeft azuurblauw water en bergen die als een kartonnen filmdecor tegen de horizon geplakt lijken. De voornaamste attractie van dit kleine kuststadje -aan de Oostkust van het Zuidereiland- is de onderwaterwereld. Enkele natuurfenomenen zorgen ervoor dat er bijzonder veel voedsel voorhanden is in de oceaan. Voor vissen en zeezoogdieren die op zoek zijn naar een lekker hapje is Kaikoura dus the place to be.


Je kan er zwemmen tussen de speelse Dusky dolfijnen of een baantje trekken met nieuwsgierige zeeleeuwen. De voornaamste attractie is echter het walviskijken ... vlak voor de kust van Kaikoura is er een 1000 meter diepe zeecanyon waar walvissen naar hartelust kunnen onderduiken voor een portie fish and chips. Gemiddeld duiken deze zeereuzen drie kwartier onder water, waarna ze een kwartiertje naar het wateroppervlak komen om te ademen.

Dit kwartiertje dat de walvis zijn kop boven water steekt, kon in vroegere tijden gebruikt worden om hem gewapend met harpoen te doden. Deze praktijk is vandaag de dag niet meer toegestaan in Kaikoura. De walvisjagers zijn vervangen door toeristen die gewapend met Kodak en videocamera, de walvis op hun geheugenkaart proberen vast te leggen.
Hermanski was niet echt onder de indruk van het walviskijken, want je ziet amper iets ... het visueel spektakel speelt zich voornamelijk af rondom de walvis. Meer bepaald de 3 catamarans die afgeladen vol met toeristen als paperrazi de walvis omcirkelen, daarbij geassisteerd door overvliegende cesna vliegtuigjes. Als walvis zou je voor minder, sterallures krijgen ... ;-)

Hot Springs

Maruia Springs & Hanmer Springs